مقایسه عملکرد مواد منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید، پلی فریک سولفات و کلرورفریک در حذف کربن آلی کل از آب (مطالعه موردی تصفیه خانه سوم آب تهران)
کد مقاله : 1133-IWWA
نویسندگان
علیرضا صالحی شهرابی *
فارغ التحصیل دانشگاه شهید بهشتی (پردیس فنی شهید عباسپور)، کارشناسی ارشد، رشته مهندسی عمران (محیط زیست)
چکیده مقاله
زمینه و هدف: با توجه به اهمیت آب آشامیدنی در سلامتی مردم، تصفیه آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. یکی از مهمترین روش‌های حذف مواد آلی از آب، استفاده از مواد منعقد کننده مناسب می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد منعقد کننده‌های پلی آلومینیوم کلراید (PAC)، پلی فریک سولفات (PFS) و کلرورفریک (FeCl3) در حذف کربن آلی کل (TOC) از آب خام تصفیه خانه شماره 3 آب تهران، انجام پذیرفت.
روش کار: پژوهش حاضر که از نوع تجربی- تحلیلی بوده و با استفاده از دستگاه جارتست صورت گرفت. نمونه‌های مورد مطالعه، از آب خام تصفیه خانه شماره 3 آب تهران در طی تابستان سال 1400 برداشته شد. منعقد کننده‌های فوق، با حدود 60 آزمایش جار و با TOC آب خام به طور میانگین معادل 1.12 (mg/l)، مورد آزمایش قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد، در مقایسه بین فرآیندهای زلال‌سازی و صاف‌سازی تصفیه خانه در حذف TOC ، فرآیند زلال‌سازی با درصد حذف 30.3 % نسبت به فرآیند صاف‌سازی با درصد حذف حدود 2 % ، از عملکرد مناسب‌تری در حذف TOC برخوردار می‌باشد. همچنین بر مبنای نتایج این مطالعه، ماده PAC از لحاظ میزان حذف TOC، عدم نیاز به ماده تنظیم کننده pH (آهک) و تولید کمتر لجن، از مواد منعقد کننده FeCl3 و PFS موثرتر می‌باشد.
نتیجه‌گیری: بر اساس این پژوهش، ماده منعقد کننده PAC را می‌توان به عنوان یک جایگزین مناسب نسبت به ماده FeCl3 در تصفیه خانه‌های آب از نظر بازدهی بهتر در حذف TOC، استفاده نمود.
کلیدواژه ها
تصفیه آب، انعقاد، لخته‌سازی، کربن آلی کل، پلی آلومینیوم کلراید، پلی فریک سولفات، کلرورفریک.
وضعیت: پذیرفته شده