| بررسی و امکان‌سنجی حذف فلزات سنگین به کمک ریزجلبکها |
| کد مقاله : 1196-IWWA |
| نویسندگان |
|
حدیث سعیدی کیا، ریحانه زارع *، فرشید پژوم شریعتی، امید توکلی دانشگاه |
| چکیده مقاله |
| یکی از مهم ترین منابع آلوده کننده محیط زیست تخلیه فاضلاب ها و پساب های صنعتی حاوی فلزات سنگین سمّی به محیط زیست بدون تصفیه مناسب می‌باشد. فلزات سنگین رایج بیشتر شامل کروم، روی، مس و نیکل می باشد. روش‌های حذف فلزات سنگین شامل روش‌های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک می باشند که راندمان حذف هر کدام از این روش‌ها وابسته به نوع فلز سنگین متفاوت می باشد. روش‌های فیزیکی دارای معایبی مانند انتخاب‌پذیری پایین، هزینه بالا به ویژه در روش تبادل یونی و مزایایی چون حذف نسبتاً بالای فلزات سنگین، سینتیک سریع و پساب بدون مواد شیمیایی می باشند. مزایای روش‌های شیمیایی شامل تجهیزات نسبتاً ساده، راندمان حذف بالا و کاهش قابل توجه COD و معایبی شامل تولید لجن زیاد، هزینه‌های بالا در روش‌های الکتروشیمیایی و انعقاد الکتریکی می‌باشد. روش‌های بیولوژیک نیز به عنوان روشی اقتصادی جذاب اما زمان‌بر و شامل معایبی مانند تولید لجن بیولوژیکی، نیازمند پیش‌تصفیه و نیاز به نگهداری میکروارگانیسم می‌باشد. در این مقاله به بررسی روش‌های متعددی برای حذف این آلاینده‌ها از فاضلاب‌های صنعتی پرداخته شده است و در نهایت به رویکرد جدیدی که توجه محققان مختلف از سراسر جهان را به خود جلب کرده است که شامل استفاده از میکروجلبک‌ها به عنوان یک روش زیستی مناسب برای حذف فلزات سنگین پرداخته شده است. از جمله مزایای این روش حذف همزمان فلزات سنگین و آلاینده های نیترات و فسفات و حذف همزمان دی اکسید کربن واحدهای صنعتی نام برد. همچنین لازم بذکر است که میتوان ازپتانسیل میکروجلبک‌ها در تولید مواد با ارزش افزوده بالا استفاده نمود. |
| کلیدواژه ها |
| فلزات سنگین، ریزجلبک،حذف زیستی، جذب فلزات سنگین |
| وضعیت: پذیرفته شده |