| حذف جیوه از محیط‌های آبی با استفاده از نانوکامپوزیت فریت منگنز (MnFe2O4) به عنوان جاذب |
| کد مقاله : 1213-IWWA (R1) |
| نویسندگان |
|
علی رسولی *1، روح الله اکبرپور2، زهرا حاج ابراهیمی3، اعظم ماهرودی4، شهلا حسنی5 1مرکز تحقیقات علوم و فناوری های محیط زیست، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران. 2دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد استهبان، استهبان، ایران. 3کارشناس بهداشت محیط، معاونت بهداشتی دانشکده علوم پزشکی سیرجان، سیرجان، ایران. 4کارشناس ارشد بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران. 5کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران. |
| چکیده مقاله |
| چکیده از جمله آلاینده های زیست محیطی که بسیاری از مناطق دنیا با آن روبرو هستند، آلودگی ناشی از فلزات سنگین از جمله جیوه می‌باشد که حضور آن در آب باعث ایجاد مشکلات عدیده ای از جمله اختلالات عصبی، گوارشی و خونی می‌گردد؛ لذا حذف آن از محیط‌های آبی امری ضروری به نظر می‌رسد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی نانوذرات فریت منگنز به عنوان جاذب جهت حذف جیوه از محیط‌های آبی صورت پذیرفت. مطالعه به صورت تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی انجام پذیرفت و تأثیر پارامترهای موثر از جمله زمان واکنش، pH محلول، میزان نانو ذره و غلظت اولیه جیوه در کارایی حذف بررسی شدند. نتایج نشان داد که حداکثر حذف جیوه برابر با 6/99% تحت شرایط بهینه شامل زمان واکنش برابر با 30 دقیقه، pH برابر با 0/10، مقدار جاذب 200 میلی گرم در لیتر و غلظت جیوه 20 میلی گرم در لیتر به دست آمد. با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان نتیجه گرفت که نانو ذره فریت منگنز می‌تواند به عنوان جاذب مناسب و همچنین سازگار با محیط زیست جهت حذف جیوه از محیط‌های آبی مورد استفاده قرار گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| واژه‌های کلیدی: جیوه، نانو ذره، فریت منگنز، جذب سطحی، محلول‌های آبی. |
| وضعیت: پذیرفته شده |