| بررسی تاثیر روکش‌های نفوذپذیر در مدیریت رواناب شهری (مطالعه موردی منطقه 4شهرداری شهر مشهد) |
| کد مقاله : 1225-IWWA (R1) |
| نویسندگان |
|
ندا محرم زاده گلیانی *1، علی خواجه نصیری2 1شرکت مهندسی مشاور طوس آب 2بلوار ارشاد، خیابان مهندس، نبش مهندس4-شماره 14-شرکت مهندسی مشاور طوس آب |
| چکیده مقاله |
| افزایش جمعیت، بالارفتن سطح رفاه و صنعتی شدن زندگی، تغییر کاربری اراضی و گسترش شهر باعث افزایش چشم‌گیر سطوح نفوذناپذیر می‌گردد که در نتیجه این امر حجم رواناب و دبی اوج افزایش یافته و میزان نفوذپذیری کاهش می‌یابد. توسعه کم اثر (LID) یک رویکرد جایگزین برای مدیریت رواناب است که به جای طراحی سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از تکنیکهای توسعه کم اثر، افزایش نفوذپذیری سطوح میباشد. یکی از روشهای افزایش سطح نفوذپذیر برای ایجاد شرایط مشابه شرایط طبیعی، استفاده از روکش‌های نفوذپذیر است که فضای اضافی را اشغال نمیکند. روسازی نفوذپذیر جایگزینی برای مصالح روسازی معمولی است که به رواناب اجازه نفوذ و ذخیرهسازی موقت می‌دهد. عدم ظرفیت هیدرولیکی مقاطع موجود در منطقه 4 شهرداری مشهد موجب کاهش ظرفیت هیدرولیکی و انسداد مقاطع کانال‌ها و در نتیجه پس‌زدگی جریان شده است که در مواقع بارندگی موجب تجمع رواناب ها در سطح معابر و آبگرفتگی سطوح می‌گردد. در این تحقیق، شبکه جمعآوری آب‌های سطحی منطقه 4 شهرداری مشهد شامل 214 زیرحوضه، 2805 کانال و 6 خروجی در نرم افزار ASSA مدلسازی برای دو حالت شرایط فعلی و پس از استفاده از روکش‌های نفوذپذیر انجام گردید و میزان دبی خروجی از خروجیهای منطقه مورد مطالعه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. مطالعات مبتنی برنتایج مدلسازی نشان دهنده عملکرد کارای بکارگیری تکنیک توسعه کم اثر(استفاده از روکش‌های تراوا) در سطح حوضه آبریز شهری در کاهش رواناب شهری (به طور متوسط 35% کاهش) می‌باشند و اثر استفاده از روکش‌های تراوا بر کاهش دبی اوج و حجم رواناب قابل ملاحظه میباشد. |
| کلیدواژه ها |
| رواناب، توسعه کم اثر، روکش نفوذپذیر، دبی پیک، ASSA |
| وضعیت: پذیرفته شده |