نقش چاهک خوراکدهی در بازیابی آب در تیکنرهای مخروطی عمیق مجتمع مس سرچشمه |
کد مقاله : 1244-IWWA |
نویسندگان |
الهام رمضانی *1، حامد سروری زاده1، مهدی بنی اسدی1، غلامعباس پارساپور1، عیسی یوسفنیا2، محمد هادوی نژاد2 1مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ولیعصر (عج)، رفسنجان، ایران 2مجتمع مس سرچشمه، رفسنجان، ایران |
چکیده مقاله |
در اغلب کارخانههای فرآوری مواد معدنی از آب زیادی استفاده میشود در نتیجه باتوجهبه حیاتی بودن مسئله آب و کمبود شدید آن، بهخصوص در مناطق آب واقع شده باشد، بازیابی آب جهت جلوگیری از هدررفتن آب و جلوگیری از آلودگی محیطزیست اهمیت بسزایی دارد. یکی از مهمترین تجهیزات در فرایند بازیابی آب از باطلههای تر، تیکنر میباشد. حرکت و توزیع متقارن پالپ در چاهک باعث افزایش کارایی آبگیری در تیکنر میشود. در این تحقیق تأثیر اصلاح چاهک بر کارایی تیکنرهای با تهریز خمیری مجتمع مس سرچشمه بررسی شد. به این منظور حرکت بار در چاهک با استفاده از شبیهسازی با روش دینامیک سیالات محاسباتی (CFD) تعیین شده و با واقعیت مقایسه شد. پس از اطمینان از اعتبار نتایج طرح جدید چاهک پرهای پیشنهاد شده و با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی شبیهسازی شد. در نهایت چاهک خوراکدهی پرهای پیشنهادی در تیکنر اجرا شده و مشخص شد که نحوه حرکت و میزان پیشبینی شده توسط شبیهسازی با واقعیت مطابقت دارد. پایش تیکنر بعد از تغییر چاهک فعلی به چاهک پرهای نشان داد که به دلیل افزایش گردش و زمان ماند واقعی پالپ درون چاهک و جلوگیری از میانبر زدن بخشی از پالپ به مرکز چاهک، به دلیل تغییر در رژیم تهنشینی درصد جامد تهریز تیکنر از 6/58 به 46/60 درصد افزایشیافته که معادل افزایش آب بازیافتی به میزان 170000 مترمکعب در سال است. همچنین میزان مصرف مواد شیمیایی تیکنر نیز حدود 2 گرم بر تن کاهشیافته و معادل صرفهجویی 75/6 تن مواد شیمیایی در سال میباشد. |
کلیدواژه ها |
تیکنر مخروطی عمیق، چاهک خوراکدهی پرهای، درصد جامد، لخته ساز، مجتمع مس سرچشمه |
وضعیت: پذیرفته شده |