| تأثیر پرتوافکنی مایکروویو بر پالایش محلولهای آبی آلوده به هیدروکربنهای نفتی |
| کد مقاله : 1295-IWWA |
| نویسندگان |
|
محسن سلیمانی *، میثم کاظمی گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان |
| چکیده مقاله |
| آلودگی‌های نفتی حتی در غلظت‌های بسیار کم، از مهم‌ترین آلاینده‌های آب و خاک هستند. برای پاکسازی و پالایش آلاینده‌های نفتی از محیطهای آلوده، روشهای مختلف فیزیکی، شیمیایی، زیستی و گرمایی استفاده می‌شود. روش پرتوافکنی امواج مایکروویو یکی از روشهای گرمایی است که در سال‌های اخیر به دلیل کارایی مناسب، زمان کوتاه و سرعت زیاد واکنش، بیش از پیش در پاکسازی انواع آلاینده‌های آلی استفاده شده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پرتوافکنی امواج مایکروویو بر پالایش محلولهای آبی آلوده به هیدروکربنهای نفتی انجام شد. به‌منظور دستیابی به بیشترین کارایی حذف هیدروکربنهای نفتی، سطح بهینه پارامترهای زمان پرتوافکنی (5/2، 5، 5/7، 10، 5/12 و 15 دقیقه)، توان پرتوافکنی (300، 450، 600 و 850 وات)، غلظت اولیه آلاینده بر حسب TPH (25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد وزنی کل هیدروکربنهای نفتی) و غلظت پراکسید هیدروژن (500، 1000 و 1500 میلی‌گرم بر لیتر) تعیین شد. نتایج نشان داد که زمان بهینه واکنش 10 دقیقه بود (مقدار حذف TPH برابر 5/54%) و توان پرتوافکنی 850 وات موجب دستیابی به بیشترین میزان حذف هیدروکربنهای نفتی شد (2/63%). براساس نتایج به دست آمده. استفاده از پراکسید هیدروژن (H2O2) با غلظت 1000 میلی‌گرم بر لیتر همراه با پرتوافکنی، تأثیر معنی‌داری بر حذف هیدروکربنهای نفتی از محلول (حذف حدود 80% ترکیبات) داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از روش پرتوافکنی امواج مایکروویو همراه با عامل اکسنده H2O2 در شرایط بهینه، به‌منظور حذف هیدروکربنهای نفتی از محیطهای آبی میتواند مناسب باشد. |
| کلیدواژه ها |
| آلودگی نفتی، پاکسازی، روشهای حرارتی، اکسیداسیون شیمیایی |
| وضعیت: پذیرفته شده |