بازیابی و بازچرخش لجن زلال ساز بمنظور حذف جامدات معلق و کلوئیدی عامل کدورت آب رودخانه کارون در فرایند انعقاد و لخته سازی تصفیه خانه آب
کد مقاله : 1301-IWWA (R1)
نویسندگان
افشین تکدستان *1، تینا محمدی2، آزاده میرزایی3
1دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز - دنشکده بهداشت - گروه مهندسی بهداشت محیط
2دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز - مهندس بهداشت محیط
3دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز - دانشکده بهداشت -گروه مهندسی بهداشت محیط
چکیده مقاله
فرایند انعقاد و لخته سازی در تصفیه آب از جایگاه ویژه ای برخوردار است.در تصفیه خانه های آب یافتن روشهایی که در عین کارایی موثرمنجر به کاهش مقدار مصرف ماده منعقدکننده اصلی شود و در نتیجه منجر به کاهش هزینه شود از اهمیت بسزایی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر لجن زلال ساز برگشتی در بهبود عملکرد منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت، از آب رودخانه کارون صورت گرفت.به منظور تعیین حجم بهینه لجن برگشتی تزریقی به مرحله انعقاد به همراه پلی آلومینیوم کلرایدPAC) (در حذف کدورت، آزمایشات بر مبتای متغیرهایی چون حجم لجن تزریقی و کدورت های مختلف آب کارون صورت پذیرفت. درپایان هرآزمایش جار، کدورت باقیمانده نمونه ها اندازه گیری شده و کارائی ماده منعقدکنندهPAC به همراه لجن زلال ساز نسبت به پریستول در حذف کدورت تعیین شد .نتایج نشان داد که حجم لجن برگشتی بهینه به همراه پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت های پایین آب رودخانه کارون با حداکثر کارایی حذف کدورت بیش از 99 درصد در دوزPAC ppm 10 در حجم لجن زلال ساز تزریقی برابر5 میلی لیتر درلیتر در8 PH=در کدورت پایین 50 واحد مشاهده شد. همچنین حداکثر کارایی حذف کدورت برابر96% در دوز ppm 30 بدون تزریق لجن زلال ساز مشاهده شده است.نتیجه گیری کلی این مطالعه نشان داد که با افزایش لجن لالساز به مرحله انعقاد و لخته سازی بجای کمک منعقد کننده پریستول، علاوه بر کاهش منعقد کننده اصلی PAC و کاهش هزینه مواد شیمیایی ، کدورت آب کارون به مقدار قابل ملاحظه ایی کاهش پیدا می کند.
کلیدواژه ها
تصفیه آب ، رودخانه کارون ،انعقاد، لجن زلال ساز ، پلی آلومینیوم کلراید، کدورت،
وضعیت: پذیرفته شده