| رویکرد آموزههای دینی و مبلغین مذهبی در مدیریت مصرف آب |
| کد مقاله : 1303-IWWA |
| نویسندگان |
|
ادریس معروفی نیا *1، رحیم عبداله زاده کهریزی2، الهام شربت زاده3 1دانشجوی دکتری، کارشناس منابع آب سازمان آب منطقه ای آذربایجان غربی، ماکو، ایران 2کارشناس آب های زیرزمینی،سازمان آب منطقه ای آذربایجان غربی، ماکو، ایران 3کارشناس حقوقی، سازمان آب منطقه ای آذربایجان غربی، ماکو، ایران |
| چکیده مقاله |
| کمبود آب به عنوان یک تهدید جدی در امنیت غذایی کشور مطرح می باشد. از این رو، راهبردهای مختلفی برای صرفه جویی آب و افزایش بهره وری در نظر گرفته شده است. صرفه جویی به معنای مصرف نکردن نیست بلکه به معنای درست و بهینه مصرف کردن می باشد. در حقیقت صرفه جویی در مصرف آب، یکی از روش های مقابله با این چالش جهانی است و یکی از مهم ترین روش های صرفه جویی، جلب مشارکت مردم به عنوان مصرف کننده نهایی است. خدا وند در قران آب را مایه حیات همه معرفی کرده است که بقیه موجودات بدون آن نابود می شوند و ارزش آن بهاندازه ارزش وجود آدمی می باشد. قرآن آب را عامل خداشناسی ، تمدن سازی ،قدرت و بهداشت و منبع غذایی، معرفی می کند. دین مقدس اسلام بهره برداری مشروع از نعمتهای الهی و زیبایی های زندگی را مباح و اسراف و زیاده روی را حرام و ناروا می داند و این بدان جهت است که مسلمان به تناسب امکانات و توانایی و کارآیی خود، در برابر جامعه مسؤولیت دارد. قرآن کریم، روش های اخلاقی و پیش گیرانه جهت صرفه جویی در آب معرفی می نماید. همچنین صراحتا اعلام می دارد که رعایت حقوق دیگران که حفظ منابع آب که حق همه است باید رعایت گردد. در این پژوهش به جایگاه اهمیت آب در قرآن و روایات پرداخته شده و جایگاه صرفه جویی و مدیریت مصرف و روش های جلوگیری از اصراف و تبذیر از دیدگاه قرآن کریم مورد بررسی قرار گرفته است. |
| کلیدواژه ها |
| کمبود آب، آموزه های دینی، مصرف بهینه، صرفه جویی، ایران |
| وضعیت: پذیرفته شده |