بهینه سازی بتن متخلخل حاوی جاذب های پلیمری با روش تاگوچی و تأثیر آن بر کاهش آلودگی رواناب شهری
کد مقاله : 1329-IWWA
نویسندگان
فاطمه نادعلی *
گروه مهندسی عمران،دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده مقاله
اتأمین آب به عنوان ماده حیاتی بشر، در خیلی از کشورها به صورت بحران درآمده است. ایران با توجه به اقلیم خشک و نیمه خشک آن
از آب‌های شیرین بهره کمی برده است؛ بنابراین با توجه به نیاز مبرم به آب و همچنین کمبود منابع آب، جهت تأمین نیاز آبی در کشاورزی و فضای سبز باید در جهت بازچرخانی و استفاده مجدد از آب‌های روان، برنامه‌های مدیریتی لازم را اعمال کرد. امروزه استفاده از بتن متخلخل برای روسازی معابر شهری و کاهش آلودگی آب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. متغیرهای خورده لاستیک، پلاستیک بازیافتی و اپوکسی بر مقاومت فشاری، درصد تخلخل، ضریب نفوذپذیری و پارمترهای کیفیت رواناب شهری تأثیرگذار می‌باشند. از این رو در این تحقیق به بررسی تأثیر خورده لاستیک 0.4 تا 1 میلی‌متر، خورده لاستیک 1 تا 5 میلی‌متر، خورده لاستیک 5 تا 10 میلی‌متر، پلاستیک بازیافتی و درصد وزنی اپوکسی، روی خواص فیزیکی نمونه‌های بتنی شامل مقاومت فشاری، درصد تخلخل و ضریب نفوذپذیری و پارامترهای کیفی پرداخته شده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد خورده لاستیک بیشترین تأثیر و پلاستیک بازیافتی کمترین تأثیر را بر نفوذپذیری و مقاومت فشاری داشته است.
کلیدواژه ها
واژه‌های کلیدی : بتن متخلخل، مواد پلیمری، نفوذپذیری،رواناب شهری، روش تاگوچی
وضعیت: پذیرفته شده